تخیلیات خاله منظری

این روزها همش تو تخیل اینی که خاله منظر با دوقلوهاش بیان خونمون. تازه درسا و مامانش هم بیان. میگی ما بچه ها بریم تو اتاق من با اسباب بازیها بازی کنیم و شما مامانها بیرون با هم حرف بزنین . شب هم ما خودمون میخوابیم و شما نیاید اتاقم.. و هر لحظه داری تو خونه، اسباب بازیهاتو بین خودت و سنا و سبا و درسا تقسیم میکنی.حتی هر چی بخوای بخوری رو.

آخه مانی فدات بشه. چرا اینقدر به خاله منظر علاقه داری. تازه بمن میگی: خاله منظرو از شما بیشتر دوست دارم. از شما مهربونتره. اگه کاربد کنیم ما رو نمیزنه فقط دعوامون میکنه.. من قربونت برم. آخه من مادرم. مامانی ها گاهی پیش میاد خشن بشن. اما من هم بجز یه مورد، فقط داد میزنم سرت...

اما باز هم خداروشکر تو مهد راحتی و پرواز میکنی بسمتش. حتی نمیذاری دنبالت تا جلو در مهد بیام کارت بزنم. میگی از ماشین پیاده نشو. من قربونت برم. حتی دوست نداری تو تعطیلات تو خونه بمونیم یا بریم شمال  ایشاله همش بهت خوش بگذره.

فقط ناراحتیم اینه که چرا کارهای خوب ما پدرومادرها میشه وظیفه و اصلا به چشم نمیاد اما اجازه یه ذره عصبانی شدن رو نداریم. شاید از ما انتظار ندارید. من از این قضیه از آینده میترسم..

خوب تو هر زندگی پیش میاد، چند وقت پیش تو جاده،بابا علی از یه حرفم خیلی دلخور شد و عصبانی و دعوام کرد. نمیدونی، از اون روز ببعد، اصلا نمیخوای رفتار بابا علی رو فراموش کنی. طفلکی همه کاری میکنه تا بهت ثابت کنه با ما مهربونه و همیشه دست پر میاد خونه و خلاصه کاری میکنه تو فراموش کنی، اما فایده ای نداره. تو قضایای نامربوط عنوان میکنی..

امروز صبح تو خواب و بیداری بودی نمیدونم چی باعث شد یاد اون قضیه بیفتی. گفتی مانی، وقتی عروس بودی و بابایی دوماد بود، بابایی مهربون بود و دعوات نمیکرد نه؟؟؟ آخه میخندید.

جالب اینکه اون روز کذایی بابایی چربی خونش بالا رفته بود و با خوردن آبغوره خوب شده بود. ازون وقت چندبار گفتی مانی بابایی عصبانی شد بهش آبلیمو بده بخوره خوشحال میشه. من موندم آخه شما بچه ها چرا اینقدر همه چی تو ذهنتون ثبت میشه چقدر پاک کردنش سخته..

بابایی بیچاره فکر کنم دیگه نباید به خودش اجازه بده عصبانی بشه. اون هم چی نسبت به من. مرسی خدا جون بابت این بادیگارد ناز و مهربون