3/ دی /90

صبح روز شنبه و من حسابی تو محل کارم کار دارم..

چون همکارم شنبه ها نمیاد...تا دوازده به کارم رسیدم و پستها رو با تاخیر نوشتم و بعضی از دوستان خیلی بی قراری میکردن و لطفشون فوران کرده بود و منتظرمون بودن...مرسی از لطفشون...سمانه جون عاشق مرامتم به خدا....

ظهر کلاس داشتم و خودم تنها رفتم و بعد ازینکه برگشتم اونقدر مشغول بکار شدم که نفهمیدم که کی 3:10 شد...سریع جمع کردم و اومدم دنبال شما...

تو خونه کمی جابجا کردن وسایل شمال رو داشتم..و شما هم به cd های جدیدت نگاه میکردی وبا ظرفات برای بابایی غذا پختی:

اینا هم ساقه نی شکره که ازش قند درست میکنن..دوست بابایی داد و من و شما کمی ازش خوردیم!!!

 تا اینکه بابایی اومد و چند روز دوری دوباره بینتون وقفه ایجاد کرد و بابایی با تلاش بسیار احساساتتو سرجاش برگردوند...آخر شب هم که لباستو عوض کردم دوباره هوس آرایش کردی و گند زدی به صورتت و من چون ازینکار خوشم نیومد دعوات کردم...

عکس نگیر دیده (دیگه)

حس میکنم داری  سرما میخوری خدا رحم کنه