17/ اردیبهشت/91

سلام گلم صبحت بخیر. داشتم توی عنوان تاریخ امروزو مینوشتم یادم اومد تولدد احسانه ( پسر دایی ات). یادم باشه بهش تبریک بگم. همیشه از تبعیضی که بین اون و امین میذاریم ناراحته.. احسان الان ترم چهارم صنایع تو بابل درس میخونه..

صبح که بیدار شدی بابایی به کارهای اورژانسیت رسید. منم موهای فرتو بستم بالا و جیگری شدی خوردنی.. اما باز هم پدر بی دوربینی بسوزه..

امروز خوش اخلاق دوییدی سمت کلاست. خوش بگذره

امروز نهار دانشگاه رو خوردم. سبزی پلو با گوشت بود و دیدم دوست داری برات نگه داشتم و ساعت سه اومدم دنبالت دادم خوردی و بمیرم با چه اشتهایی..

کلی هم شیطونی کردی..

راستی این لباسو خاله محیا دوخته:

موقع تاب بازی هستی اومد تو صف تاب. کمی خودتو کنار کشیدی و گفتی هستی بیا بشین،آخ مادر فدای حس دوستانه ات بشه. آخ مادر قلب کوچیک و مهربونتو بخوره.. خیلی این کارها خوبه نازنینم..

محیا و هستی :

بعدش رفتیم پمپ بنزین و بعدش هم سراغ دوربین.. از کلی پیچ و خم گذشتم تا جریمه نشم. چند جا هم پلیس منو دید اما چیزی نگفت...سر آخر فهمیدم بابا این مسیر اصلا جزء طرح نیست و بالای همته..( هوشنگ بازی منو ببین)

خلاصه تو نمایندگی هم آقا بداخلاقه خیلی باخات بازی کرد و بهت ورق و خودکار داد و ما هم موقع برگشتن پسش دادیم. و شما حالا گریه نکن کی گریه کن.. بردمت سوپری و چیز میز خریدیم و از سرت انداختم و دوربین عزیزتر از جان رو در آغوش کشیدم و رفتیم سمت ماشین و خونه.

حالا ازینجا ببعد طرح بود واقعا. اونقدر از سوراخ سمبه اطراف سیدخندان گذشتم تا رسیدم سر خیابون  سمت خونه و خدا رو شکر بخیر گذشت. فکر کنم انداززه جریمه بنزین مصرف کردم. ( یه هوشنگ بازی دیگه)

 تو حیاط خونه عین این ندید بدید ها چند تا عکس ازت انداختم :

دستش درد نکنه دوربینم lcd اش خرد شده بود و هرچند شامل گگارانتی نمیشد ( ضربه و ازینحرفها) اما بنده خدا منتشو سرمون گذاشت و بدون هیچ هزینه ای یه lcd  اصل روش گذاشت و عین اولش شد.

 یادمه  lcd  موبایل قبلیمو که دادم عوض کنن تمام تصویرها سیاه نشون داده میشد و رفتم یه گوشی دیگه خریدم..  من که مثل چشام ازش مراقبت میکردم . کار کار داش وحید و بچه ها تو مرغداریه که یه روز دوربینمو برداشتن بردن مزرعه..

وقتی رسیدیم خونه کمی بعدش بابایی اومد. نخود سبزی که مامان بزرگ فرستاده بود و آورد . بهتون یه کم بادوم دادم بشکنید. بمن هم ندادید

بعدش خاله ندا زنگ زد که میان تا لباس شهریارو که خاله جون براش دوخت ببرن. اونا اومدن و شاممونو خوردیم

دوتاییتون تاب و شلوارک زرد پوشیدین و عین جوجه رنگی شدین. خیلی باحال بود.. اما شما نمیذاشتی عکس بگیرم و تما م لباسارو از دست خاله ندا میکشیدی.( چه دخمل بدی).

و شما کنار کارتون خوابت برد و کمی بعد هم اونا رفتن!!

راستی امروز مهراب اینا از کاشان اثاث کشی کردن و اومدن تهران.. سمت خونه خاله ندا اینا..