22/ آبان/90

روز دخملم بخیر. من که دیشب زود خوابیدم خدا رو شکر خیلی سرحالم.... و واقعا به ناراحتیهای دیروزم میخندیدم...فکر نمیکردم اینقدر نبودن بابایی اذیتم کنه و در نبودش به همه چی گیر بدم و حتی عین کوچولو ها برای بابا و مامانم هم گریه کنم...در عین حال خودمو زدم به خواب تا زیاد متوجه نشه که چقدر دلم براش تنگ شده

و تو این شرایط شما رو هم ناراحت کنم..از همینجا ازت معذرت میخوام نانازم که گاهی نا راحتی ما آدم بزرگها شما رو دلگیر میکنه..دیگه سعی میکنم مامان مقاوم و خوبی برات باشم...

صبح هم دوباره با همکارم اومدیم.... تا پیاده شدیم پرنیا رو تو ماشینشون دیدیم..

بابایی هنوز کارهای ماشینش مونده و امروز دیگه مجبوره لاستیک نو براش بخره آخه من نبایست رو چرخ پنچر شده راه میرفتم...تازه روغن و فیلتر هوا و... رو عوض کنه شای خدا بخواد تعطیلات دوباره بریم شمال...ایندفعه با بابایی و ماشین خودمون راحت تر بریم...خدا رو شکر کلاس آخر هفته ام هم تعطیله...

به تولد فردات فکر کنیم که تو مهد با حضور عمو شهرام برگزار میشه!!! چون همه چی دسته جمعیه نمیشه از خودم واست نظر در کنم..

ایشاله تعطیلات خونه مادر جون یه تولد برات میگیرم...

...هر چند زود هنگامه اما امسال تولدت دقیقا چند روز بعد عاشوراست و کسی دل و دماغ نداره...پارسال که از تولدت حض کردم و ایشاله سال دیگه یه تولد جانانه ( اگه عمری باشه ) برای دختر ملوسم میگیرم...اما مطمئنم فردا هم خیلی خوش میگذره چون شلوغه و پر از بچه... 

بعد از ظهر باید بریم کیکتو بیارم و برای دوستات درسا و بردیا یه چیز کوچیک بخرم تا یادگاری از تولدشون نگه دارن..برای شما هم یه جوراب شلواری و...میخوام...خدا کنه هوا خوب باشه تا بتونیم بریم بیرون... 

در خونه رو تو سرما باز گذاشتی تا منتظر بابایی بشی و هر کاری کردم نمیومدی تو...

محیا منتظر بابایی:

صبر کردم تا بابایی اومد و گذاشتمت پیشش و رفتم دنبال کیک و کادوی دوستات و وسایل دیگه مورد نیاز...

یکساعته به کارهام رسیدم و شما هم کیک رو دیدی شروع کردی به گریه...

این هم کیک محیا که چون گفته بودن یک کیلویی بخریم، نمیشد سفارش بدی و باید از کیکهای آماده یکیو انتخاب میکردم:

با هزار زحمت کادو ها رو ازت قایم کردم و بعد خوابیدنت کادوشون کردم و لباسها رو جمع کردم شاید فردا رفتیم شمال...بستگی به مرخصی بابایی داره...ایشاله درست بشه..