جدی بگیرید

کوچولو که بودی همش من و خاله جون وحیده کنارت بودیم...کلمات و چیزهای مختلفی رو از خودمون در میاوردیم و به هوای تو میگفتیم و کلی میخندیدیم...طوریکه ممکن بود بقیه چیزی ازین چیزها نفهمند و اصلا خنده شون نگیره...باصطلاح مخصوص خودمون بود..مثلا با لهجه خاصی باهات حرف میزدیم...

الان هم اینجا بگم شاید خیلیها بخندن و بگن چه بی مزه...البته همه این چیزها رو ممکنه خودشون هم داشته باشن...خلاصه اشاره کنم کلماتی مثل پپون، دروون، و ....که زیاد بکار میبردم.. و همچنین اینکه به هر جمله پرسشی یا غیر پرسشی آخرش یک آیا اضافه میکردم... الان که بزرگتر شدی و داری حرف زدن یاد میگیری منم این دیوونه بازیها رو خیلی وقته کنار گذاشتم تا شما اشتباه یاد نگیری...

اما الان چند روزه که این حرفها از back up مغزت داره رو میشه و با کمال تعجب میبینم تکرارشون میکنی..عینا مثل همون چیزهایی که تو 6 ماهگیت روبروت میگفتم...

مثلا دیشب بهت گفتم محیا بگو خاله یاسی دوست دارم...گفتی خاله یاسی دوسِت دارم.آیا!!! و یا گفتی تولدت مبارک....آیا!!!! و یا کلمه پپون رو که معنیشو فقط خودم میدونم چند جا با تناسب بکار بردی....

اینا رو ننوشتم تا بقیه به من بخندن...اینو نوشتم تا به مادرانی که بچه های خیلی کوچیک دارن تا کید کنم که وقتی میگن بالشت قرآنی زیر سر نوزادانتون بذارین یا cd بی بی اینشتین ( آموزش زبان)و یا ... از 3 ماهگی کودک باید استفاده کنین مثل من نباشید و جدی بگیرید...

کاش از بالشت قرآنیت که خاله جون سمانه برات خریده بود استفاده میکردم...