درباره دخترم

یک کم از کارات تعریف کنم:

کلی حرف یادت دادن و تقریبا همه چی رو واضح میگی. نمیدونم چرا نمیتونی بگی قاشقبا خودت شعر میخونی، لی لی لی لی حوضک میخونی، تاب تاب عباسی میخونی و.... اسم خودتو میگی هرچند اولش با دهن باز میگفتی مایا و ما کلی میخندیدیم. اسم منو هم میگی و به همه رنگها میگی سبز. هرچند سبز نباشه...از فرشاد و محمد رضا میترسی.

 شعر کله کله پدرجونو خیلی دوست داری و تو خونه تکرار میکنی و هر وقت یادش میفتی خنده رو لبات میشینه. اون هم وقتی شما نیستی تو خونه واسه خودش میخونه و به یاد شما و رقصیدنات، لذت میبره. دلمون براشون خیلی تنگ میشه مگه نه گلم؟؟؟؟

صبح زود پیش مادر جون میرفتی و واست شیر و تخم مرغ درست میکرد و خیلی به اینکار عادت کردی. چندین بار ناخنتو گرفتی و موهاتو خوب مرتب کردی و جایزه لاک میگرفتی.

شدیدا پستونک خور شدی نمیدونم ازت بگیرمش، انگشت خور میشی یانه. مصرف پوشکت بدلیل پر خوری یا بدخوری به شدت بالا رفته بود...خواستم از پوشک بگیرمت اما دیدم تعطیلاتم رو با حرص و جوش الکی خراب نکنم بهتره. تازه شما هنوز خیلی کوچیکی و فقط 20 ماهته...همینقدر که شیر رو ازت گرفتم خودش کلیه گلم..

اصلا طاقت شنیدن جواب منفی رو نداری. حرف حرف خودته وگرنه قهر میکنی و ظرف غذا و یا لیوان آب رو برمیگردونی. خیلی این کارت من و  بابایی رو ناراحت میکنه. مامان بزرگ میگه به خود بابایی رفتی....

دیگه از پارک و استخر توپ زده شدی. بقول دایی جون هر چی به بچه برسی و بیشتر در اختیارش بذاری متوقع تر میشه راست میگفت. باید برگردیم خونمون تا دوباره بسازمت. خونه مادرجون و مامان بزرگ حسابی شاهزاده خانم بودی و همه خواهشات سریعا انجام میشد. اینجا ازین خبرها نیست گلم...شوخی کردم حالا  به دل نگیر. فقط قول بده کمتر شیطونی کنی تا مانی کمتر خسته بشه.

دوستت دارم گلم با همه قلدر بازیها و شیطنتهات